VP'lerinizdeki Disk Uzay Yönetimi - En İyi Uygulamalar

Yayınlanan: 2025-06-09
İçindekiler
  • VPS'de disk alanının bitip bitmediğinizi nasıl kontrol edersiniz
  • Yedek ciro için izlemek
  • Önemsiz dosyaların farkında olmak
  • Belirli bir veri kümesi içeren klasörleri nasıl bulabilirim?
  • Disk boşluğunu nasıl önleyebilirim?
  • Disk kotasına çok yakın olmanın tehlikeleri nelerdir?
  • Peki, uzaysızım tükenirsem ne yapmalıyım?
  • Son Düşünceler

Sanal özel sunucunuzda (VPS) veya özel sunucunuzdaki disk alanının tükenmesi, işlemlerinizi bozabilecek yaygın ama kritik bir konudur. Disk alanını sunucunuzun can damarı olarak düşünün. Nefes almak için yeterli alan olmadan, her şey yavaşlar veya tamamen çalışmayı durdurur. İster web sitelerini barındırın, ister uygulamalar çalıştırın, ister yedeklemeleri yönetin, disk kullanımınızda sekmeleri tutmak güvenilirlik ve performans istiyorsanız pazarlık edilemez.

Bu kılavuzda, disk alanı sorunlarını felaketlere dönüşmeden önce teşhis etmek ve düzeltmek için pratik, uygulamalı stratejilerden geçeceğim. Depolamanızı neyin engellemesinden, işler sıkılmaya başladığında sizi uyaran araçlar kurmaya kadar her şeyi ele alacağız. Okumayı bitirdiğinizde, sunucunuzu yalın, ortalama ve eyleme hazır tutmak için net bir planınız olacak. Buna girelim!

VPS'de disk alanının bitip bitmediğinizi nasıl kontrol edersiniz

Bir VPS yönetiyorsanız, disk alanınızı nasıl kontrol edeceğinizi bilmek bir zorunluluktur. İyi haber? Linux size bunu yapmak için basit ama güçlü araçlar sunar. DF -H komutu ile başlayın -Bu size tüm monte edilmiş dosya sistemlerine ve kullanımlarına insan tarafından okunabilen bir formatta (-h'nin anlamına gelir) genel bir bakış gösterir. Toplam boyut, kullanılmış alan, kullanılabilir alan ve montaj noktası gibi sütunlar göreceksiniz. “Kullanım%” sütununa dikkat edin -%100'e yakın sürünüyorsa, harekete geçme zamanı.

Daha fazla ayrıntıya mı ihtiyacınız var? Dizin kullanımı dizinine göre parçalamak için du -sh /* kullanın. -S size bir özet verir ve -h okunabilir tutar. Bu, hangi klasörlerin boşluk olduğunu belirlemeye yardımcı olur. Örneğin, /var /log gigabayt yiyorsa, kaçak günlük dosyalarınız olabilir.

Bu komutları düzenli olarak çalıştırmak sadece akıllı değildir, aynı zamanda önemlidir. Disk alanı sorunları kendilerini duyurmaz; Sana gizlice giriyorlar. Periyodik olarak veya daha iyisi kontrol etmeyi alışkanlık haline getirin, böylece asla hazırlıksız yakalanmanız için otomatik izleme ayarlayın. Proaktif atışlar her seferinde reaktiftir.

Gerçek dünya örnekleriyle şeylerin pratik tarafına dalalım. Linux tabanlı bir VPS kullanıyorsanız, disk alanını kontrol etme söz konusu olduğunda iki komut en iyi arkadaşlarınızdır: DF -H ve Du -sh. İşte nasıl çalıştıkları ve çıktılarını nasıl yorumlayacakları.

DF -H kullanma

Bu komutu terminalinizde çalıştırın:

DF -H

Böyle bir çıktı alacaksınız:

Dosya sistemi boyutu Kullanılan Kullanım Kullanımı%/dev/vda1 50g 40g 7.5g 85/tmpfs 16g 0 16g 0%/dev/shm

İşte anlamı:

  • /dev/vda1 ana diskinizdir ve% 85 doludur. Bu sıkılaşıyor -% 80'in üzerinde her şey kırmızı bir bayrak.
  • TMPFS geçici bellek depolamadır ve boştur, bu yüzden endişelenmez.

% 90 veya daha yüksek bir bölüm görürseniz, daha fazla araştırma zamanı.

Du -sh kullanma

Şimdi diyelim ki kök dizininizin ( /) dolduğunu belirlediniz. Neyin yeme alanı bulmak için:

Du -sh /*

Çıktı şöyle görünebilir:

2.5g /home12g /var500m /etc3.0g /usr

Bu size /Var'ın en büyük suçlu olduğunu söyler. Belki günlük dosyaları veya önbelleğe alınmış veriler. :

Du -sh /var /*

Bunun gibi bir şey keşfedebilirsiniz:

10g /var/log1.5g /var /önbellek

Aha! /Var /log klasörünüz 10GB alıyor. Eski kütükleri temizleme zamanı.

Güvenilir ve yüksek performanslı bir altyapı üzerinde disk alanını yönetmek için en iyi uygulamaları uygulamak isteyenler için, bir VPS sunucusu Hollanda veya VPS Avrupa'yı düşünün-istikrar, performansa ve maliyet etkinliğine değer veren geliştiriciler ve sistem yöneticileri için mükemmel bir seçenek.

Yedek ciro için izlemek

Yedeklemeler bir cankurtarandır, ancak düzgün yönetilmezse sessiz bir disk-uzay katili de olabilir. Zamanla, birikmiş yedeklemeler - özellikle tam sistem anlık görüntüleri - gigabayt depolama alanı yiyebilir. Örneğin, temizleme politikası olmadan günlük yedeklemeler yapıyorsanız, /yedek dizininiz sürdürülemez seviyelere kadar balon olabilir.

Bundan kaçınmak için eski yedeklemelerin otomatik olarak silinmesini ayarlayın. Logrotate (evet, sadece günlüklerden daha fazlası için çalışır!) Veya özel komut dosyaları gibi araçlar yalnızca en son kopyaları korumanıza yardımcı olabilir. Örneğin, son 7 günlük yedeklemeyi korumak ve daha eski bir şeyi silmek için bir saklama politikası yapılandırabilirsiniz. RSYNC veya bulut tabanlı çözümler gibi birçok yedekleme aracının da ciroyu yönetmek için yerleşik seçenekleri vardır.

Yedekleme stratejinizi düzenli olarak denetleyin - sadece güvenilirlik için değil, gereksiz alandan geçmemesini sağlamak için. Sonuçta, yedeklemeler yalnızca sunucunuzu işlemde sakatlamıyorlarsa kullanışlıdır.

Günlük yedeklemeleri için logrotate kullanma

Özellikle sunucunuz çok fazla trafiği işlerse, günlükler hızlı bir şekilde yığılabilir. Bunu yönetmek için, eski günlükleri döndürmek ve sıkıştırmak için tasarlanmış bir araç olan Logrotate'i kullanın. İşte /etc/logrotate.d/nginx için örnek bir yapılandırma dosyası:

/var/log/nginx/*.log {Daily Rissok Döndürme 7 Sıkıştırma Gecikme Gecikmesi Notempty Oluştur 0640 Kök Kök oluştur}

Bu ne yapar:

  • Günlükleri günlük olarak döndürür.
  • 7 günlük kütükleri tutar (7 döndürür) ve eski olanları siler.
  • Yerden tasarruf etmek için eski kütükleri sıkıştırır (sıkıştırır).

Logrotate /etc/logrotate.conf'u manuel olarak çalıştırın veya Cron üzerinden otomatik olarak çalışmasına izin verin. Bu, eski günlüklerin diskinizi doldurmamasını sağlar.

Yedekleme temizlemesini Find ile otomatikleştirmek

Özel yedeklemeleri yönetiyorsanız, belirli bir yaştan daha eski dosyaları silmek için Find komutunu kullanabilirsiniz. Örneğin, 7 günden daha eski /yedeklemede yedekleme dosyalarını kaldırmak için:

Bul /yedekleme -type f -mTime +7 -exec rm -f {} \;

Bu komut 7 gün önce değiştirilmiş dosyaları (-type f) arar (-mTime +7) ve bunları siler (RM -F).

Yedekleme araçlarında saklama politikalarının ayarlanması

Birçok yedekleme aracının yerleşik tutma politikaları vardır. Örneğin, artımlı yedeklemeler için RSYNC kullanıyorsanız, komut dosyasına bir temizlik adımı ekleyebilirsiniz:

#!/bin/bashrsync -Av –Delete/kaynak//backup/find/backup -type f -mtime +14 -exec rm -f {} \;

Bu komut dosyası verileri 14 günden daha eski dosyaları /yedekleme /yedekleme ve kaldırır.

Önemsiz dosyaların farkında olmak

Geçici dosyalar, önbellek ve artık veriler disk alanınızda sessizce birikebilir ve yiyebilir. Örneğin, paket yöneticileri (/var/cache/apt debian/ubuntu için) veya web sunucuları gibi uygulamalar genellikle her zaman otomatik olarak temizlenmeyen dosyaları geride bırakır. Dikkatli değilseniz, bu önemsiz dosyalar gigabayt boşa harcanabilir.

Geçici dosyalar, önbellek ve diğer gereksiz veriler gibi önemsiz dosyaların nasıl tanımlanacağına ve temizleneceğine dair pratik örneklere bakalım. Bu komutlar, sisteminizi güvende tutarken disk alanını geri almanıza yardımcı olacaktır.

Bul ile temizleme /TMP

/TMP dizin, her zaman temizlenmeyecek geçici dosyalar için ortak bir yerdir. 7 günden daha eski dosyaları bulmak ve kaldırmak için Bul komutunu kullanın:

Find /tmp -type f -mTime +7 -Exec rm -f {} \;

İşte bunun yaptığı:

  • /tmp: geçici dizini hedefler.
  • -type f: yalnızca dosyaları arar (dizinleri yok sayar).
  • -MTime +7: 7 günden daha eski dosyaları bulur.
  • -exec rm -f {} \; : Bulduğu dosyaları siler.

/TMP'nin depolama domuzu olmasını önlemek için periyodik olarak çalıştırın.

Geçici dosyalar için tmpwatch kullanma

Özel bir aracı tercih ederseniz, TMPWatch temizleme işlemini otomatikleştirir. Örneğin, /TMP'deki 7 gün içinde erişilmeyen dosyaları silmek için:

TMPWatch 7D /TMP

Bu, bulmaktan daha basittir ve yalnızca kullanılmayan dosyaların kaldırılmasını sağlar.

Paket Manager önbelleği temizleme

Apt veya Yum gibi paket yöneticileri, güncellemeleri yükledikten sonra genellikle önbelleğe alınan dosyaları geride bırakır. Onları temizlemek için:

  • Debian/ubuntu (apt) için:
sudo apt temiz

Bu, önbelleğe alınan tüm .deb dosyalarını/var/cache/apt/arşivlerinden kaldırır.

  • Centos/Rhel (Yum veya DNF) için:
sudo yum temiz

Veya:

sudo dnf hepsini temizle

Find ile büyük dosyalar bulmak

Bazen önemsiz dosyalar /tmp içermez - başka bir yere dağılmıştır. Sisteminizde büyük dosyaları (örneğin 100 MB'ın üzerinde) bulmak için bul bulun:

Bul / -type f -boyut +100m -Exec ls -lh {} \;

Bu, eski günlükler veya kullanılmayan medya gibi silinmesi güvenli olabilecek büyük dosyaları tanımlamanıza yardımcı olur.

Bir şey silmeden önce dosyanın amacını onaylayın. Örneğin, gereksiz olduklarından emin değilseniz, dosyaları körü körüne /var, /vb. VEYA / /USR'den kaldırmayın. Silme komutlarını çalıştırmadan önce daima kritik verileri yedekleyin.

Bu komutları kullanarak ve uyanık kalarak, sistem kararlılığı riske atmadan sunucunuzu önemsiz dosyalardan uzak tutacaksınız.

Belirli bir veri kümesi içeren klasörleri nasıl bulabilirim?

VP'leriniz disk alanında düşmeye başladığında, ilk adım verilerinizin büyük kısmının nerede yaşadığını bulmaktır. İki araç -Du -sh * ve NCDU -en ağır dizinleri tespit etmek için go -to çözümlerinizdir.

Du -sh * kullanarak *

Bu komutu analiz etmek istediğiniz dizinde çalıştırın:

Du -sh *

İşte bir örnek çıktı:

2.5g günlükler/1.8g yedekler/500m önbellek/300m yükleme/

Bu, geçerli dizindeki her klasörün veya dosyanın boyutunu gösterir. Bu durumda, günlükler/ klasör 2.5GB'lık en büyüğüdür. Günlüklere/ çalışarak daha da ayrıntılı olarak inceleyin:

Du -sh günlükleri/*

Artık Hata.log dosyasının ana suçlu olduğunu biliyorsunuz.

Etkileşimli analiz için NCDU kullanma

Daha kullanıcı dostu bir yaklaşımı tercih ederseniz, NCDU'yu (bir disk kullanım analizörü) yükleyin:

sudo apt kurulumu ncdu # Debian/ubuntusudo yum için centos/rhel için ncdu # yükleme #

Sonra koş:

ncdu/yol/to/dizin

Disk kullanımının etkileşimli bir dökümünü göreceksiniz. Büyük klasörleri veya dosyaları gezinmek ve tanımlamak için ok tuşlarınızı kullanın.

Bu araçlar en büyük uzay domuzlarını hızlı bir şekilde bulmanıza yardımcı olur. Örneğin, /var /log boşluk yiyorsa, eski günlükleri temizleyebilirsiniz. /Home/User/Yükleme şişirilmişse, kullanılmayan dosyaları arşivlemeyi veya silmeyi düşünün. Dizinlerinizi sistematik olarak analiz ederek, değerli disk alanını tahmin etmeden geri alabilirsiniz. Unutmayın: Kritik dosyaları yanlışlıkla kaldırmaktan kaçınmak için her zaman neyi sildiğinizi doğrulayın.

Disk boşluğunu nasıl önleyebilirim?

Disk boşluğunu önlemek tamamen proaktif yönetim ile ilgilidir. Pratik stratejiler ve araçlarla eğrinin önünde nasıl kalabilirsiniz.

Günlük rotasyonu ve cron işleriyle temizliği otomatikleştirin

VPS disk alanınızın gizemli bir şekilde maksimize edildiği bir durumla karşılaştıysanız, günlük dosyaları genellikle suçludur. Bu dosyalar sunucunuzda olan her şeyi izler, bu da hata ayıklama için harika ancak kontrolsüz bir şekilde büyüdüklerinde çok iyi olmayan her şeyi izler. Bu yüzden bunları otomatik olarak yönetmek için bir sistem kurmak çok önemlidir.

Günlük rotasyonu, eski kütükleri arşivleme, yerden tasarruf etmek için bunları sıkıştırma ve sonunda artık ihtiyacınız olmayanları silme işlemidir. Çoğu Linux tabanlı sistem, bunu ortak hizmetler için işleyen araçlarla birlikte gelir, ancak belirli uygulamalarınızda günlük rotasyonu yapılandırılmamışsa, kurulmaya değer. Bu, günlüklerinizin tüm disk alanınızı yemeden düzenli kalmasını sağlar.

Günlük rotasyonunu planlı temizleme görevleriyle eşleştirmek başka bir verimlilik katmanı ekler. Bu işlemleri otomatikleştirerek, sunucunuzu yalın tutabilir ve tam bir diskin neden olduğu beklenmedik çökmelerden veya performans sorunlarından kaçınabilirsiniz. Kurulumunuzu periyodik olarak incelediğinizden emin olun - otomasyon güçlüdür, ancak “ayarlayın ve unut” çözümü değildir.

Kullanıcı kotalarını ayarlayın

Birden fazla kullanıcı veya uygulama VP'inizi paylaşırsa, bir kullanıcının tüm alanı doldurmasını önlemek için disk kotalarını uygulayın. Linux'ta kota kullanın:

sudo apt yükleme kotası # yükleme kota toolssudo edquota -u kullanıcı adı # bir kullanıcı için kotaları ayarlayın

Sürprizlerden kaçınmak için disk kullanımı için yumuşak ve sert sınırlar belirleyin.

Araçlarla disk kullanımını izleyin

Nagios veya Zabbix gibi izleme araçları, disk alanı kritik hale gelmeden önce sizi uyarabilir. Örneğin, Zabbix'te disk kullanımı için bir tetikleyici oluşturun:

Tetik: {Templat OS Linux: VFS.FS.SIZE [/, Pused] .Last ()}> 80

Bu, disk kullanımı%80'i aştığında bir uyarı gönderir.

Alternatif olarak, df -h ile basit izleme komut dosyaları kullanın:

DF -H | AWK '5 $+0> 80 {Baskı 6 $' ın% 80'in üzerindedir ”} '

E -posta veya günlükler yoluyla sizi bilgilendirmek için bunu bir Cron işi olarak çalıştırın.

Dosya Yüklemelerini ve Önbellek Boyutlarını Sınırlayın

Web sunucuları için yüklemelerin boyutunu veya önbellek dizinlerini sınırlayın. Örneğin, yükleme boyutlarını kısıtlamak için nginx veya apache yapılandırın:

client_max_body_size 10m;

Veya komut dosyası olan eski önbellek dosyalarını temizleyin:

find /var /cache -type f -mtime +14 -exec rm -f {} \;

Temizliği otomatikleştirerek, kota ayarlayarak ve izleme araçlarını kullanarak, disklerin gerçekleşmeden önce önlenmesini önleyebilirsiniz. Bu adımlar, sunucunuzun yalın, güvenilir ve yoluna giren her şeyi halletmeye hazır kalmasını sağlar.

Disk kotasına çok yakın olmanın tehlikeleri nelerdir?

Disk alanının bitmesi sadece bir rahatsızlık değil, aynı zamanda felaket için bir tarif. VP'leriniz disk kotasına çarptığında, kritik sistem işlevleri bozulmaya başlar. Örneğin, boşluk kalmadıysa günlük günlüklerine (web sunucuları veya izleme araçları gibi) dayanan uygulamalar başarısız olacaktır. Bu sizi hatalara veya güvenlik ihlallerine kör bırakabilir.

Veritabanları bir başka büyük risktir. MySQL, PostgreSQL ve diğer veritabanı sistemleri, geçici dosya oluşturma veya dizinleri güncelleme gibi işlemleri gerçekleştirmek için serbest alana ihtiyaç duyar. Onsuz, sorgular başarısız olabilir veya daha kötüsü, tüm veritabanı çökebilir ve kesinti veya veri bozulmasına yol açabilir. Daha da kötüsü, kök bölümünüz tamamen doldurulursa, sistemin kendisi donabilir. Cron veya hatta SSH gibi temel süreçler çalışmayı bırakabilir, bu da sorunu oturum açamaz veya uzaktan düzeltemez.

Bu sorunlardan kaçınmak için, her zaman disk alanınızın en az% 10-15'ini ücretsiz tutmayı hedefleyin. Bu arabellek sorunsuz bir çalışma sağlar ve depolama alçalmaya başladığında sorunları araştırmanız ve çözmeniz için size yer sağlar. Unutmayın: Tam bir disk sadece bir uyarı işareti değil, aynı zamanda bir gıdıklama zaman bombası.

Peki, uzaysızım tükenirsem ne yapmalıyım?

VP'leriniz disk alanından tükendiğinde, panik yardımcı olmaz - ancak açık bir plan olacaktır. İşte alanı geri almak ve sunucunuzu tekrar yoluna çıkarmak için adım adım bir kılavuz.

Geçici dosyaları temizleyin

Artık gerekli olmayan geçici dosyaları temizleyerek başlayın. /TMP veya diğer sıcaklık dizinlerinde eski dosyaları bulmak ve kaldırmak için Find komutunu kullanın:

Find /tmp -type f -mTime +7 -Exec rm -f {} \;

Bu, 7 günden daha eski dosyaları siler. Kritik sistem dosyalarına dokunmamaya dikkat edin.

Eski günlükleri döndürün ve silin

Günlükler, özellikle yoğun sunucularda katlanarak büyüyebilir. Logrotate kullanın veya günlükleri manuel olarak temizleyin. Örneğin:

sudo find /var /log -type f -name “*.log” -exec tracate -s 0 {} \;

Bu, dosyaları silmeden sıfır boyuta kaydeder ve hizmetlerin bozulmamasını sağlar.

Eski günlüklerin gerekli olmadığından eminseniz, bunları silin:

sudo rm /var/log/*.gz

Bu, genellikle zamanla biriken sıkıştırılmış günlük dosyalarını kaldırır.

Büyük dosyaları tanımlayın ve kaldırın

Büyük dosyalar bulmak için du -sh * veya ncdu kullanın. Örneğin:

Du -sh /Home /*

Artık gerekli olmayan büyük bir dosya veya dizini tespit ederseniz, kaldırın:

rm -rf /home/user/uned_backup.tar.gz

Verileri harici depolamaya taşıma

Yedeklemeler veya medya gibi kritik olmayan veriler için dosyaları harici depolama alanına boşaltın. Verileri harici bir sürücüye veya bulut depolamaya taşımak için RSync gibi araçları kullanın:

rsync -Avz/yol/to/büyük/files/user@remote:/backup/

Ardından alanı boşaltmak için yerel kopyaları silin.

Ek Diskler Ekle

VP'leriniz alan bitmeye başladığında, ekstra bir disk eklemek cankurtaran olabilir. Bu yaklaşım, yedekleme, medya veya günlükler gibi hacimli dosyaları ikincil bir depolama cihazına boşaltmanıza olanak tanır. Çoğu barındırma sağlayıcısı, kontrol panelleri aracılığıyla VP'lerinize ek diskler eklemeyi kolaylaştırır. Eklendikten sonra, birincil sürücünüzdeki alanı serbest bırakmak için büyük dosyaları veya tüm dizinleri yeni diske taşıyabilirsiniz.

Bu yöntem sadece organizasyona yardımcı olmakla kalmaz, aynı zamanda ana diskinizdeki dağınıklığı azaltarak performansı da artırır. Eski dosya yollarına dayanan tüm uygulama yapılandırmalarını güncellemeyi unutmayın. Bir disk eklemek, zaman satın alan ve sunucunuzun sorunsuz çalışmasını sağlayan ölçeklenebilir bir çözümdür.

Son Düşünceler

VP'lerinizdeki disk alanını yönetmek sadece bir görev değil, devam eden bir sorumluluktur. Düzenli izleme ve proaktif temizleme, maliyetli kesinti, performans sorunları ve güvenlik risklerinden tasarruf edebilir. Unutmayın, önleme, kontrolden çıktıktan sonra sorunları düzeltmekten her zaman daha kolaydır.

Harekete geçmeden önce sunucunuzun% 100 kullanıma girmesini beklemeyin. Bugün bu makalede özetlenen araçları ve stratejileri uygulamaya başlayın - günlük rotasyonunu ayarlayın, temizleme komut dosyalarını otomatikleştirin ve izleme araçlarıyla disk kullanımına dikkat edin. Gelecekteki benliğiniz (ve kullanıcılarınız) sunucunuzun sorunsuz çalışmasını sağladığınız için size teşekkür edecektir. Disk alanınızın kontrolünü şimdi alın - VP'leriniz için yapabileceğiniz en akıllı yatırımlardan biri.